در میان حافظان قرآن، در این نزدیکی‌ها نشنیده‌ام که کسی مثل آقای شیرازی قدس‌سره باشد که در سامرا بود و در یک ماه رمضان شبانه‌روزی، یک ختم قرآن می‌کرد. ایشان نماز صبح را در حرم عسکریین علیهماالسلام می‌خواند و بعد از فریضه صبح به منزل نمی‌رفت، بلکه تلاوت قرآن را شروع می‌کرد و از حرم بیرون نمی‌آمد، مگر برای تطهیر و تجدید وضو، و بدین ترتیب در یک روز یا یک شب در اَطْوَلَ‌الْوَقْتَین (از شب تا سحر، یا از صبح تا شام) قرآن را ختم می‌کرد و تمام را از حفظ می‌خواند. بنده به یاد ندارم که شخص دیگری هم این‌طور بوده باشد.